Zerdüşt otuz yaşında yurdunu ve yurdunun göğünü bırakıp dağlara çıktı. Orada ruhunun ve yalnızlığının tadını çıkardı ve on yıl bundan bıkmadı. Ama en sonu gönlünde değişim oldu ve sabah tanla kalktı, güneşin karşısına geçti ve ona şöyle dedi: "Ey büyük yıldız ! Aydınlattıkların
olmasaydı, nice olurdu senin mutluluğun ! Friedrich Wilhelm Nietzsche Böyle Buyurdu Zerdüşt On yıldır mağaramın üstüne yükselir durursun:ışığından ve yolculuğundan bıkardın ben olmasaydın, kartalım ve yılanım olmasaydı !"(Nietzsche, Zerdüşt'ün giriş kısmında -belki biraz da alay ederek - insanın en büyük yanılgılarından birine değiniyor. Antropomorfizm: insanın kendi dışındaki dünyadan anlam
çıkarma ve onu kendine benzetme alışkanlığı. Dindarlar da çok sık kullanırlar bu varsayımı. Yani,eğer bizler - biz bilinç sahibi insanlar - olmasaydı, güneşin ve diğer şeylerin varlıklarının da bir anlamı kalmazdı. Karl Marx bu anlayışa karşı çıkacak ve şu hükme varacaktır: "Nesnel dünya onu algılayan insan zihninden bağımsızdır !") Bak ! Pek çok bal toplamış bir arı gibi, bilgeliğimden usandım; onu almaya uzanacak eller
gerek bana.Friedrich Wilhelm Nietzsche Böyle Buyurdu Zerdüşt Böyle başladı Zerdüşt'ün batışı. (Ve Zerdüşt bilgeliğiyle insanları aydınlatmak için aralarına inmeye karar verir.)Zerdüşt dağdan yalnız indi ve kimseyle karşılaşmadı. Ama ormana girdiğinde kutlu kulübesinden ormanda kök aramaya çıkmış yaşlı bir adam belirdi önünde. Ve şöyle dedi yaşlı adam Zerdüşt'e.(...) "Gitme insanlara, ormanda kal ! Hayvanlara git daha iyi ! Neden benim gibi olmak istemiyorsun - ayılar arasında ayı, kuşlar arasında kuş ?"Peki, ormanda ne yapıyor ermiş ?" diye sordu Zerdüşt. Ermiş cevap verdi: "Türküler düzüp söylüyorum ve bu türküleri düzerken, gülüyor, ağlıyor ve mırıldanıyorum: böyle övüyorumTanrı'yı. Peki sen armağan olarak bize ne getiriyorsun ?"Zerdüşt bu sözleri işitince, ermişi esenledi ve dedi:"Ne vereyim ben size ! Çabucak gideyim de bir şey almıyayım sizden " Ve ayrıldılar böylece, yaşlı adamla Zerdüşt çocuklar gibi gülüşerek.Friedrich Wilhelm Nietzsche Böyle Buyurdu Zerdüşt Ama Zerdüşt yanlız kalınca, şöyle dedi gönlüne: Nasıl olur ! Bu yaşlı ermiş, Tanrı'nın öldüğünü daha işitmemiş ormanında !"(Zerdüşt ormanın kıyısındaki en yakın kente varır ve orada bir ip cambazının gösterilerini seyretmek için toplanmış olan kalabalığa konuşur.) Yalvarırım size, kardeşlerim, yeryüzüne bağlı kalın ve inanmayın size dünya ötesi umutlardan söz açanlara !Ağı saçanlardır onlar, bilerek bilmeyerek. (...)Evet, kirli bir ırmaktır insan. Kirli bir ırmağı içine alması ve bozulmadan kalması için deniz olmalı kişi. |