İlk ağızda şunu söyleyelim ki, elbette Platon bütün sanatçıları siteden kovmadı ya da herhangi birini kovma fikrini her zaman ortaya atmadı. Devlet (398 a) adlı yapıtında yer alan unutulmaz bir pasajda, dram şairi ideal devleti gezmeye kalkışacak olursa, kendisine sınıra değin nazikçe eşlik edileceğini söylüyor. Iris Murdoch Ateş ve Güneş Başka bir yapıtında ise daha az nazik Platon. Yasalar’da titiz bir sansür sistemi öneriyor. Baştan sona değin bütün yapıtlarına dağılmış olarak, sanatlarla uğraşanlara yöneltilmiş sert eleştiriler, hatta acı alaylar var. Bu, şaşırtıcı bir tutumdur ve bir açıklamayı gerektirir gözüküyor. Ancak, ilginç bir soru gibi gözüken şey, ilginç olmayan bir yanıtla karşılaşabilir. (s.7) Platon'un sanata niçin bu kadar düşmanca baktığı sorusuna verilmiş oldukça açık yanıtlar vardır. Iris Murdoch Ateş ve
GüneşDevlette (607 b), "felsefe ve şiir arasındaki eski bir kavgadan söz eder Platon. Şairler, peygamberler ve bilgeler olarak, filozofların ortaya çıkışlarından çok önce var olmuşlardı ve bu kişiler teolojik ve evrenbilimsel bilginin geleneksel yayıcılarıydılar.Herodotos biz Yunanların Homeros'tan ve Hesoidos'tan önce tanrılar hakkında pek azşey bildiklerini ve onlara bu bilgeleri Homeros ile Hesoidos'un öğrettiklerini söylüyor. Herakleitos ise 'çoğu insanın öğretmeni’ olarak adlandırdığı Hesoidas'a, rakip bir otorite olarak saldırıyor.Iris Murdoch Ateş ve Güneş Tabii, aynı zamanda,toplumsal istikrar ile özellikle ilgilenen herhangi bir siyaset kuramcısının (Hobbes gibi Platon'un da bunun için haklı gerekçeleri vardı) sansürün kullanımlarını düşünmesi olası bir şeydir.