Dudley dar sokağın duvarına doğru geriledi. Harry asayı tam onun kalbine doğru tutuyordu. Dudley’ye duyduğu on dört yıllık nefretin damarlarında nabız gibi attığını hissediyordu – şimdi saldırmak için, Dudley’ye bir uğursuzluk büyüsü yapıp onu eve ağızsız dilsiz, antenleri uzamış bir böcek gibi sürüne sürüne göndermek için neler vermezdi…
![]() |